Βρέθηκα χθες στα εγκαίνια του ελαστικού τάπητα στίβου (ταρτάν) του δημοτικού σταδίου Άμφισσας και ειλικρινά ένιωσα μια ανεπανάληπτη συγκίνηση.
Όταν βλέπεις να παραδίδεται σε λειτουργία ένα έργο, που ως δημοτική αρχή 2014-2019 το σχεδιάσαμε, το μελετήσαμε και το εντάξαμε σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα…
Όταν βλέπεις ένα στάδιο γεμάτο χαρούμενα παιδιά, με τους προπονητές και τους γονείς τους…
Όταν βλέπεις να γεννιέται κάτι καινούργιο και ωραίο στον τόπο και στον χώρο που αγαπάς και υπηρετείς (τον Αθλητισμό και ειδικότερα τον Στίβο)…
Όταν βλέπεις μια ομάδα ανθρώπων (Α.Σ. Ηνίοχος) που με ιδεαλισμό και γνήσιο αθλητικό πνεύμα δημιουργούν καθημερινά νέους ορίζοντες για τα παιδιά μας…
Δεν μπορείς παρά να νιώσεις βαθιά συγκίνηση και χαρά!
Στην περίπτωσή μου (δεν μπορώ να το κρύψω) τα χθεσινά μου αισθήματα ήταν ανάμικτα.
Την ίδια ώρα που στην αγαπημένη μου Άμφισσα αντικρύζω έναν νέο ουσιαστικά αθλητικό χώρο, δεν μπορώ να μην σκέφτομαι και θλίβομαι για την πολυαγαπημένη μου Πολύδροσο και το ωραίο γήπεδό της.
Την ίδια εποχή (2016 – 2019) που σχεδιάζαμε και ενεργοποιούσαμε το έργο για το δημοτικό στάδιο Άμφισσας, ταυτόχρονα κάναμε τα ίδια για το Αθλητικό – Προπονητικό Κέντρο Παρνασσού.
Την ίδια περίπου εποχή μελετήθηκαν και εντάχθηκαν και τα δύο έργα σε χρηματοδοτικά προγράμματα.
Κι όμως, αντί σήμερα τα παιδιά της Πολυδρόσου, της Λιλαίας, του Επταλόφου, της Γραβιάς, των Καστελλίων, της Μαριολάτας κ.λπ. να χαίρονται ήδη έναν υπέροχο αθλητικό χώρο, με ταρτάν στίβου, βοηθητικά γήπεδα και φωτισμούς, δυστυχώς τίποτα δεν έγινε μέχρι σήμερα!
Πόσες ακόμη χαμένες ευκαιρίες μπορεί να αντέξει η περιοχή μας…
Ελπίζω και εύχομαι με όλη μου την καρδιά, να έρθει η ώρα που και εμείς όλοι μας, εδώ στον βορρά, θα βιώσουμε τόσο όμορφα συναισθήματα, όσο αυτά που ένιωσα χθες στην πρωτεύουσα του Δήμου μας!
Μαίρη Ζ. Ανδρεοπούλου
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Δελφών
